Op 1 oktober 1943 kreeg de kerk van Haulerwijk
weer een hulpprediker in de persoon van kandidaat Auke Vos *2-8-1915 uit Arnhem. Kandidaat Vos was 28 jaar oud toen hij zijn werk als hulpprediker te Haulerwijk begon. Deze tijd zou voor kandidaat „ Vos een moeilijke tijd worden. Waarschijnlijk de moeilijkste tijd van zijn leven. Ook voor deze kandidaat moest een kosthuis worden gezocht. Dit kosthuis zou voor zijn verblijf in Haulerwijk wel een belangrijke rol spelen. Hij werd ondergebracht bij bakker Fokkema aan de Kerkstraat, het pand
waar later de Gebr. Hofma hun bedrijf als bakker uitoefenden. Het was een moeilijke tijd het jaar 1944. Het jaar van de invasie en de toenemende druk en de terreur van de bezetter. Ruim een jaar was kandidaat Vos in Haulerwijk werkzaam geweest toen hij op 18 oktober 1944 ten huize van Fokkema werd gearresteerd. Midden in de nacht werd hij door de Duitsers het bed uitgehaald. De arrestatie had te maken met de dropping van wapens en munitie in Fochteloo, waar Fokkema ook meer van wist. Fokkema werd echter niet gevonden, kandidaat Vos wel, hij was echter geheel onschuldig. Wel was hij op de hoogte van deze droppings. Kandidaat Vos werd naar de overkant van de vaart gebracht naar het pand van J. Fokkema, thans G. Deddens. Daar heeft hij een hele tijd gestaan. Voordat hij naar Leek werd overgebracht werd hij door Mevr. De Man voorzien van eten (brood en koek). Via Leek ging het naar het beruchte Scholtenshuis te Groningen. Na ongeveer drie weken werden verschillende mensen die met kandidaat Vos gevangen werden genomen naar Westerbork gebracht. Zij werden daar ter dood gebracht. Kandidaat Vos werd op transport gesteld naar Borkum. In de barak waar de gevangenen verblijf hielden werd door kandidaat Vos zondagsavonds gepreekt. Eerst deed kandidaat Vos dit in het geheim, maar na een gesprek met de commandant kreeg hij toestemming om 's zondagsavonds te preken. In januari 1945 werden de gevangenen per boot naar Emden gebracht. Vandaar werden ze naar Varel gebracht bij Wilhelmshaven. Van Varel ging het naar Westerbrug dicht bij Oldenburg. In het kamp Westerbrug werd door kandidaat Vos zijn eerste vluchtpoging ondernomen. Bij Bunde werd hij gearresteerd en via Leer getransporteerd naar Engerhaven. Engerhaven was een S.S. kamp, filiaal van het beruchte kamp Neuengamme. Een tweede vluchtpoging gelukte. Na een korte tijd van rust nam kandidaat Vos in de zomer van 1945 zijn werk in de gemeente weer op. De kerkscheuring was toen reeds begonnen, nog wel niet in Haulerwijk, maar wel in grote delen van ons land. Op kandidaat Vos werden al spoedig enige beroepen uitgebracht, uit welke door hem het beroep naar Woldendorp aangenomen werd. Woldendorp had in de laatste weken van de oorlog zwaar geleden. Fel was hier de strijd geweest van de Polen om de haven van Delfzijl. De kerk was zwaar beschadigd. In een noodgebouw moest zondags dienst worden gehouden. Op 10 maart 1946 werd kandidaat Vos door Ds. Oegema te Woldendorp in het ambt bevestigd. Reeds kort na de intrede te Woldendorp werden Ds. en Mevrouw ernstig ziek als gevolg van de ontberingen van de oorlog en het verblijf in de kampen. Na een verblijf van 5 jaar vertrok Ds. Vos naar Hoogkerk. Na Hoogkerk diende Ds. Vos nog de kerken van Krommenie en Zaamslag. Op 1 september 1980 ging Ds. Vos met emeritaat. Ds. Vos heeft in de periode dat hij predikant te Hoogkerk was een boekje geschreven, bestemd voor doopouders en gedoopten getiteld „In de Naam des Vaders en des Zoons en des Heiligen Geestes". In dit prachtige boekje laat Ds. Vos zien de betekenis van de doop voor gedoopten en ouders. Dit boekje typeert Ds. Vos als een zeer ernstig predikant. Het Woord met de ernst ervan heeft Ds. Vos ook in Haulerwijk, zij het als hulpprediker, mogen brengen. Hij heeft onder ons gepredikt en gewoond. In de laatste periode van zijn hulppredikerschap in Haulerwijk is kandidaat Vos nog enige tijd in de kost geweest bij de Weduwe Postma (Tante Riek). Ds. en Mevrouw Vos zijn thans woonachtig te Halsteren.